به گزارش سلامت نیوز به نقل از clevelandclinic، قارچ ناخن پا شاید ظاهر ناخوشایندی داشته باشد، اما جای نگرانی نیست این مشکل بسیار شایع است، بهخصوص با بالا رفتن سن.
این عفونتها سرسخت هستند، اما قابل درماناند. با این حال، روش درمان آنها به آسانی که در اینترنت تبلیغ میشود، نیست. حقیقت این است که درمانهای خانگی بهندرت مؤثر واقع میشوند.
در این زمینه صحبت های ژوزه لیماژ، پزشک خانواده، درباره پنج روش خانگی رایج برای قارچ ناخن پا را بررسی میکنیم. او محدودیتهای این روشها را توضیح داده و گزینههای بهتری را معرفی میکند.
آیا درمانهای خانگی واقعاً اثربخشاند؟
باید صادق باشیم: بهترین درمانها برای قارچ ناخن پا در کابینت آشپزخانه شما نیستند.آنها در داروخانهاند.
درمانهای تجویزی یا داروهای بدون نسخه بسیار مؤثرتر از درمانهای خانگی هستند. بسیاری از روشهای خانگی پشتوانه علمی ندارند و اگر هم اثربخش باشند، زمان زیادی برای نتیجه گرفتن نیاز دارند.
از همه مهمتر، قارچ ناخن واگیردار است. میتواند به سایر نقاط بدن یا افراد دیگر منتقل شود. حتی پس از درمان نیز ممکن است مجدد بازگردد.
دکتر لیماژ میگوید:«حتی اگر با داروی تجویزی درمان شوید و ناخنتان خوب شود، باز هم احتمال عود عفونت زیاد است. بهویژه اگر مستعد این نوع عفونتها باشید.»
اگر از درمانهای خانگی یا داروهای بدون نسخه استفاده کنید، احتمال بازگشت قارچ حتی بیشتر هم میشود.
اگر مطمئن نیستید که درمان خانگی برای شما بیخطر است یا نه، بهتر است ابتدا با یک پزشک مشورت کنید یا از درمانهای بدون نسخه شروع کنید.
افسانههایی درباره قارچ ناخن که باید کنار بگذارید
با یک جستوجوی ساده در اینترنت، لیستی طولانی از روشهای خانگی برای درمان قارچ ناخن پیدا میکنید: از عصاره پروپولیس گرفته تا روغن آفتابگردان اُزوندار.
اما واقعبین باشیم: بیشتر این موارد در خانه پیدا نمیشوند. اگر قرار است برای تهیه آنها به فروشگاه بروید، بهتر است مستقیماً سراغ داروی مؤثر و علمی از داروخانه بروید یا حتی بهتر، به پزشک مراجعه کنید.
در اینجا چند درمان خانگی رایج که بهتر است از آنها صرفنظر کنید:
-
محصولات منتولدار (مثل پمادهای منتول یا دهانشویهها): درست است که منتول خاصیت ضدقارچی دارد، اما استفاده موضعی از آنها روی پاها مؤثر نیست.
-
سرکه سیب: این ماده خاصیت ضدمیکروبی دارد، اما هیچ مدرک علمی قطعی مبنی بر اثربخشی آن بر قارچ ناخن وجود ندارد. همچنین ممکن است باعث سوختگی شیمیایی شود.
-
جوش شیرین: ممکن است برای جلوگیری از تعریق پا مفید باشد، اما میتواند پوست را بیش از حد خشک و مستعد تحریک و عفونت کند.
-
روغنهای اسانسی: برخی از این روغنها در ترکیبات داروهای ضدقارچ یافت میشوند، اما شواهد کافی برای اثربخشی آنها بهتنهایی وجود ندارد. همچنین ممکن است باعث حساسیت یا حتی مسمومیت در کودکان و حیوانات شوند.
-
سیر: شاید شنیده باشید که سیر خاصیت ضدقارچی دارد، اما احتمال اینکه یک خونآشام را با آن دفع کنید بیشتر از درمان قارچ ناخن است!
چه کسانی نباید سراغ درمان خانگی بروند؟
در بیشتر مواقع قارچ ناخن پا خطرناک یا دردناک نیست. به همین دلیل برخی افراد ابتدا سراغ درمانهای خانگی یا داروهای بدون نسخه میروند. اما دکتر لیماژ توصیه میکند که کلاً از درمانهای خانگی صرفنظر کنید حتی اگر سالم باشید.
اما برخی افراد به دلایل خاص، در معرض خطر عوارض جدی هستند. در این شرایط، درمان خانگی ممکن است خطرناک باشد. اگر علائم قارچ ناخن را دارید و یکی از شرایط زیر را نیز دارید، حتماً به پزشک مراجعه کنید:
-
دیابت دارید
-
مشکلات گردش خون مثل بیماری شریانی محیطی دارید
-
سیستم ایمنیتان ضعیف است
-
مشکلات عصبی در پاها دارید (مانند نوروپاتی محیطی)
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
بیشتر موارد قارچ ناخن نیازی به مراجعه فوری به پزشک ندارند، اما حتماً باید درمان شوند.
دکتر لیماژ هشدار میدهد:«بزرگترین خطر درمان نکردن قارچ ناخن این است که ممکن است به سایر نقاط بدن مثل دستها یا کشاله ران منتقل شود.» در موارد نادر، عفونت قارچی میتواند منجر به آسیب جدی، زخم پا یا عفونت باکتریایی شود.
به علائم خود توجه کنید. به پزشک مراجعه کنید اگر:
-
درمان خانگی یا بدون نسخه جواب نمیدهد
-
عفونت بدتر شده یا در حال گسترش است
-
ناخنها شروع به درد کردهاند
-
پوست اطراف ناخن قرمز، متورم، داغ، چرکی یا خونریزی شده
-
راه رفتن دردناک است
همچنین اگر متوجه تغییراتی در شکل، رنگ یا بافت ناخن شدید، با پزشک مشورت کنید.
دکتر لیماژ یادآور میشود که بیماریهای دیگری نیز وجود دارند که میتوانند باعث تغییر در ناخن شوند — از جمله سرطانهای پوست مانند کارسینوم سلول سنگفرشی یا حتی ملانوما که به صورت لکههای قهوهای یا سیاه ظاهر میشوند.
بهترین درمان برای قارچ ناخن چیست؟
بهترین روش درمان، مصرف داروی خوراکی تجویزی به مدت دو تا سه ماه است. کرمها و پمادهای موضعی هم گزینههای مکمل خوبی هستند. در برخی موارد، لیزر درمانی یا نوردرمانی نیز قابل انجام است.
نظر شما